Phnom Penh

Gisteren waren we in de hoofdstad Phnom Penh. De reis er naar toe was lang maar redelijk luxe. Om de paar uur een stop en de bus was ok. Eén keer hadden wij het echter verkeerd begrepen en hadden al iets te eten besteld, Toen moest de chauffeur ons komen zoeken want het bleek alleen een plasstop te zijn. De 3 dollar 50 voor het eten moesten we wel betalen. Maar we kregen het netjes mee in een plastic bakje. De weg is nog niet af en je rijdt grotendeels door het zand wat niet alleen de auto's die er over rijden erg stoffig maakt, maar ook alles er omheen. De huizen, de struiken en bomen, alles is bruin. 
We bleken in de stad een hele dag een auto met gids tot onze beschikking te hebben. Deze was trouwens een stuk prettiger dan die in Siem Reap. Hij vertelde wel een boel, maar hij praatte rustig en was ook nog eens te verstaan. Dat maakt best wel een hoop uit. Ik liep tenminste niet met wurgneigingen rond zoals in Siem Reap.
Het paleis en de tempel in het centrum zijn niet verschrikkelijk groot, wel heel mooi. Prachtige tuinen er omheen, leuk dus. Daarna naar de zgn killing fields. Wij zijn niet zo van dat soort toerisme, Auswitz en Tsjernobil hebben we ook overgeslagen. Hier in Cambodja kom je daar echter niet onderuit. Het hoort er ook wel bij als je dit land bezoekt en alles is nog zo kort geleden gebeurd bovendien.
De massagraven waar je langs loopt zijn na het bewind van Pol Pot opgegraven en de schedels liggen achter glas, zeventien etages hoog in een stupa midden op het terrein. Door de regen is hier en daar de grond weggespoeld en zie je hier en daar botten en kledingresten aan de oppervlakte komen. Haast drie miljoen mensen zijn er in de tijd van de Rode Khmer vermoord. Omdat het hele proces pas in 1997 op gang kwam, is Pol Pot zelf een natuurlijke dood gestorven tijdens zijn huisarrest in Thailand. Zegge en schrijven 3 leiders zijn veroordeeld.