Columbia River Gorge

10 augustus
Gisteren zijn we hier aangekomen. De route ging over redelijk smalle wegen, National forest roads, zeg maar, zo iets als in de Ardennen. Je komt amper huizen tegen en je moet ook van te voren tanken, want tankstations zijn er niet. Maar het is wel weer prachtig. We zijn even een zijweg ingeslagen naar Mount St Helens. Het is nog steeds een actieve vulkaan en is dertig jaar geleden uitgebarsten. Het gebied er omheen ligt nu nog bezaaid met omgeknakte boomstammen. De top is toen een soort van ontploft en is nu 450 meter lager dan daarvoor. Maar nog steeds indrukwekkend. 
We zijn wel blij dat we onze Tomtom bij ons hebben, zeker in de steden. Alleen noemt hij de straatnamen zoals ze afgekort worden geschreven. En hij weet niet dat "st" voor street staat en "ave" voor avenue. Dus moet ik bijvoorbeeld rechtsaf de Russel Sint in. En bij een avenue wordt het een soort Romeinse groet, Avé!
We hebben een prachtig huisje hier. Een terras met uitzicht op de rivier, mooi en netjes. Alleen, die trein! Het huisje ligt tussen de rivier en een weg. Daarnaast een spoorlijn, waar over dus treinen rijden. Dat heb je zo met spoorlijnen. Alleen hier in Amerika hebben ze ongeveer 50 wagons, vaak drie locomotieven en vinden ze het nodig bij het naderen van een overweg, welke hier aan de overkant van de straat is, knetterhard en heel vaak te toeteren. En als je dan weet dat er gemiddeld om het half uur zo'n trein voorbij komt, dan moet je wel iets met treinen hebben wil je er niet helemaal gek van worden. 's Nachts rijden ze wel iets minder vaak. Bovendien hadden ze op ons nachtkastje oordoppen klaargelegd. Aardig hoor.

Hieronder de link naar een filmpje van zo'n trein

http://youtu.be/wjoE919VlBY