Van Lassenpark naar Reno

14 augustus 2014
We rijden duidelijk door de binnenlanden van Amerika. Echt van die mijlenlange wegen met telegraafpalen erlangs en dan duikt er soms zo'n enorme vrachtwagen op aan de horizon. Ook het weer is nu weer zoals het hoort, ergens bovenin de zeventig, wat dat dan ook mag zijn. De dorpen stellen echt niets voor. Vaak een beetje verroeste caravans en auto's rond een paar verveloze huizen. Maar ook hier en daar een prachtige ranch te midden van enorme, groene akkers. Wel met grote stellages op wielen om de boel nat te houden, want de rest van het land is zo droog als wat.
Toen we hier in de buurt kwamen was het wel even slikken. Hele bossen langs de weg waren afgebrand en wegen afgesloten. Dat ziet et niet echt gezellig uit. Maar omdat we van de branden wisten, hadden we gemaild en, zoals ze ons hadden teruggeschreven, hier in Old Station is alles inderdaad ok en groen.
We zijn nog even doorgereden naar het Lassen National Park en hebben op ons gemak een wandelingetje gemaakt rond een meertje. Het was schitterend, mede natuurlijk dankzij het mooie weer. We zagen prachtige grote blauwe vogels, kleine gele ( we dachten kanaries, maar in het information centre vertelden ze ons dat er meerdere gele vogeltjes hier rondvliegen) en op het laatst nog vier reeën die bij de rivier kwamen drinken. 
En toen gingen we tanken en even kijken bij het restaurant dat we onder onderweg waren tegengekomen. Tankstation was open, maar restaurant was dicht. In de winkel van het tankstation gevraagd of er in de buurt nog iets was om te eten, maar het enige restaurant, dat op zeven mijl van hier lag, was afgebrand bij de laatste bosbrand. In die winkel was verder zo goed als niets. Nou ja, wel t-shirts en fishing tackle, maar geen groente of vlees.
Ons menu van vanavond bestaat dus uit een blik Cambell mushroom soup ( uit de magnetron), tonijn salade met drie soorten boontjes ( beide uit blik), mayo en wijn. Want die hadden we ingeslagen in Klamath Falls. Kijk, zo handig zijn we nu ook nog wel.15 augustus 2014
Vandaag gelopen in het Lassen park. Dat is echt supermooi. Bij Crater Lake zat het weer een beetje tegen, maar het is nu weer prachtig. We hebben de wandeling naar Bumpass Hell gemaakt. Dat is eerst 2,5 mijl omhoog en dan 1,5 mijl naar steil beneden. Je hebt wel stevige schoenen nodig want het pad is stenig en gaat soms aardig langs het randje. En die steile afdaling van de heenweg is een ontzettende klim als je weer terug moet.
De Bumpass Hell is een plek waar nog steeds vulkanische activiteit is. Hete, sissende stoom komt uit de aarde, er zijn blub-blub modderpoeltjes en pruttelende plassen water waar de stoom vanaf komt. Je loopt wel op z'n Amerikaans, veilig over houten vlonders, maar dat kan ook niet anders. De naam Bumpass Hell komt van een van de eerste onderzoekers van dit gebied. Die zakte in zo'n modderpoel en raakte een been kwijt. Dan toch liever vlondertjes.

15 augustus 2014
En dan nu iets geheel anders. Reno. Dat is een stad, net in Nevada, die bestaat uit hotels, parkeergarages en casino's.  Op straat geen hond, maar binnen is het een dolle boel. Je hoeft ook helemaal niet naar buiten, want je kunt van het ene hotel zo naar het andere lopen. Heel leuk voor een of twee avonden, heel erg Amerikaans. Alleen al de diversiteit aan types, die je hier ziet. Superdik, superslank, chique, ordinair, gympen, hoge hakken, petjes, lange jurken, korte broeken, noem maar op. 
Wij zijn uiteraard nog wel een beetje wezen toeren. Virginia city en terug langs Lake Tahoe. Het eerste is een stadje uit de tijd dat hier zilver werd gevonden. Helemaal wildwest, compleet met saloons, cowboyhoeden-winkels en stoomtreintje. Wie zei daar toeristisch? Opvallend veel dikke, bebaarde Harleyrijders en ook flink wat fietsers. Onbegrijpelijk. Er zijn hier passen van meer dan 2000 meter, het is bloedheet en op sommige plekken is er niet eens een vluchtstrook. Levensgevaarlijk vind ik het. We zagen er zelfs een op een soort rijdende crosstrainer tegen de berg op ploeteren. En dan zie je een eindje verder weer zo'n 300 ponder lopen waggelen met een ijsje in d'r hand. Leerzaam hoor.